چرا برای مجبور کردن کاربران ایرانی برای استفاده از شبکه‌های اجتماعی ایرانی باید پهنای باند شبکه‌های اجتماعی خارجی را پایین آورد؟

هر از چند گاهی طرح فیلترینگ و کاهش پهنای باند برای شبکه‌های اجتماعی خارجی داغ می‌شود. این بار این سخن از سوی «مجتبی رضاخواه»، نماینده مجلس که در برنامه «صبح و گفتگو» رادیو حضور داشت، گفته شد.

رضاخواه در جایی از صحبت‌های خود می‌گوید که «ما به شبکه‌های داخلی اعتماد نداریم و به خارجی بیشتر اعتماد داریم چون می‌ترسیم از اطلاعاتمان سوء استفاده کنند.» که این دقیقا مهم‌ترین موضوع درباره شبکه‌های اجتماعی ایرانی هستند. برای پاسخ به این سوال باید بپرسیم که ما در حال حاضر چند شبکه اجتماعی ایرانی داریم؟ چند درصد از مردم از آن استفاده می‌کنند؟ آیا کیفیت این شبکه‌ها در حد قابل قبولی هستند و مخاطب را به خود جذب می‌کنند؟ و در آخر اینکه چرا اکثر برنامه‌های ایرانی برای شروع به کار در ثبت‌نام اطلاعات خصوصی کاربر را می‌خواهند؟ با پاسخ به این سوال‌ها می‌توان فهمید که چرا کاربران از شبکه‌های اجتماعی ایرانی استفاده نمی‌کنند.

منبع: وب زوم

در قسمت دیگری رئیس فراکسیون اقتصاد دیجیتال در زمینه‌ اقدامات لازم برای توسعه‌ی این شبکه‌ها می‌گوید: «پیش از راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات به فکر محدود‌کردن شبکه‌های اجتماعی خارجی باید بود و چنین اراده‌ای نیز تاکنون وجود نداشته است. همچنین، او به راهکارِ ارزان‌تر‌کردن اینترنت برای استفاده در شبکه‌های اجتماعی داخلی اشاره کرد که ممکن است سال آینده، شاهد آن باشیم و موجب ترغیب کاربران به استفاده از شبکه‌های داخلی شود.» در پاسخ به این سخن باید گفت که آیا همین حالا هم هزینه استفاده از پهنای باند شبکه‌های خارجی با داخلی تفاوت نداشته؟ آیا این طرح توانسته تا به امروز منجر به کوچ کاربران استفاده کننده از شبکه‌های خارجی به داخلی بشود؟ و در ادامه باید گفت که آیا طرح‌هایی نظیر فیلترینگ و محدودیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی خاص توانسته است این مشکل را حل کند و یا نتیجه معکوس داشته است؟

اما رضا الفت‌نسب، عضو هیات مدیره اتحادیه کشوری کسب و کارهای مجازی که مهمان دیگر این برنامه رادیویی بود در مقابل به نکات بسیار قابل توجهی اشاره می‌کند. او می‌گوید: «وقتی دید ما این است که برای تأسیس کانال باید از وزارت ارشاد مجوز گرفته شود، به هیچ جایی نمی‌رسیم و اینستاگرام و تلگرام هر روز پرقدرت‌تر خواهند شد.»

او در ادامه به مشکلات قضایی و بحث انتشار محتوای مجرمانه‌ای که برای پلتفرم‌های داخلی وجود دارد اشاره کرد و گفت: «متأسفانه در کشور تا موضوعی مطرح شود و بخواهد کارشناسی شود، رویش برچسب سیاسی می‌خورد و وارد دعواهای جناحی می‌شود. دراین‌میان، فقط بخش خصوصی است که حقش ضایع می‌شود.» این شاید یکی از مهم‌ترین نکاتی است که در طول مصاحبه به آن اشاره شد. قوانین سفت و سخت و گاهی برداشت‌های اشتباه باعث می‌شود که کسی یا به سمت کسب و کارهای مجازی نرود و یا به صورت پنهانی و با ترس از این شبکه‌ها استفاده کند.

اما در آخر باید پرسید چرا برای مجبور کردن کاربران ایرانی برای استفاده از شبکه‌های اجتماعی ایرانی باید پهنای باند شبکه‌های اجتماعی خارجی را پایین آورد؟ آیا زمان آن نرسیده که از ظرفیت‌های موجود استفاده کنیم و بتوانیم یک شبکه اجتماعی با استانداردهای درست بسازیم تا بتواند با شبکه‌های اجتماعی خارجی رقابت کند؟ اصلا ظرفیت لازم برای ساخت چنین برنامه‌هایی وجود دارد؟ لازم است با خودمان صادق باشیم و یک بار برای همیشه بپرسیم که چرا بیشترین میزان استفاده از پهنای باند در کشور مخصوص شبکه‌های اجتماعی خارجی است؟